S’gibt jo so ä paar Reedsl, die schoints uff ewisch uugeleest bleiwä. So in de Pelza Art: „Das Ändä einer Lewwaworschd, dess bleibt uff ewisch unerforschd!“ In die Kattägorie fallt ä bsunneri Sortt vunn Schubblaad, a Schiewer odda Schiewärlä kheeße, wønn’s ä kläni iss. Die iss bei de meischdä Leid in de Kisch, im Biffee odda im Gøng, also Flur. Seldenna issä im Esszimmer, sofärn ma äns hodd, nadierlisch.
In dämm Schiewer finnä sich Sachä, dess glaabt känn Mensch: längschd Fagessenes, Uneedisches, Iwwarischäs, Krimskrøms, Kruuschd unn Zeisch, vunn dämm ma glaabt, ma käängds nochämol brauchä. Odda dess ma fär zu schaad zumm Fordschmeißä hellt. Odda wo de Zwilling oddas Gegäschdick däzu fehlt… Wissda, wass isch mähn? So ä Gardienäschiene-Schdobberle zum Beischpiel. Än abgebrochenä Meeda, der immahie noch longä deed, um was unna äm halwä Meeda auszumessä, ä änzelni Schdriggnoodl odda Schdreischheelza mit Wärwung vunn Tønkschdellä, die schunn dreißisch Johr abgerisse sinn. Do drinn finnä sisch a Schlissel fä Dierä, die schunn ewisch uffm Schpärrmill sinn. Kuglschreiwa, die schunn zu DDR-Zeidä nimmä gschriwwa hawwä. Fusslrassierer, die noch nie gøngä sinn, Uffklewa unn Øschdegga, die känn Mensch je gebraucht hodd. Faroschdäddä Vorhängäschlessa zu Kella, vunn dännä seit Ewischkeidä känna mehr weeß, wo die je gelegä haawä. Aldä Klinglschilda middm Meedschänømä vunn de Urgroßmudda druff, Funslä vunn Daschälømbä midd ausgeloffänä Baddariä… Isch kännd ewisch weidamachä, Ihr a?
Dass Ihr ah so ä Schiwwärlä habbt, wunnert misch nädd! Dess greeßarä Redsl iss die Tatsach, dass in die Schubblaad, fuffzisch Johr noirøhmä konnsch, ohnä je wass rauszuholä! Ä schwarzes Loch, ä Buch midd siwwä Siegl, ä eschdäs Misterium! Wass dess beweisst? S’Haus, dess’iss wohr, faliert nix!
Kontakt: kall@mamo.de
